donderdag 13 maart 2014

De je en jij blog



 Jongeren, jeugd, knul, tieners. Wie is er nu precies jong? We, mensen die met politiek bezig zijn, hebben het vaak over het ‘bereiken we de jeugd’. Iedere keer weer vraag ik me sterk af waarom niemand aan mij vraagt hoe ik bereikt kan worden. Ik ben toch jong?
 Natuurlijk, natuurlijk, een 16 jarige zal mij met mijn 31 jaar al aardig op leeftijd vinden terwijl de 83-jarige buurvrouw me ‘een jonge blom’ vindt. Bovenal vind ik mezelf toch jong. Jong genoeg om nog te weten hoe het was toen ik 17 was. (Gisteren) Objectief gezien ben ik net uit mijn twintigers die dan weer erg dicht tegen de tieners aanzitten. Jong dus!


Hoewel… ik ben net niet meer zo jong dat ik precies weet hoe je die jonge jongere dan kunt bereiken. Ik vroeg mijn oppas, een slim meiske, hoe zij tegen de gemeente politiek aankeek. Ze gaf aan dat ze, voordat ze door mij overvallen was met een berg aan politieke blogs, niet bewust wist dat er ook een gemeenteraad was. Dat er volksvertegenwoordigers dichtbij huis zitten.
 Basisschoolkind
Is dat niet informatie die er op een basisschool ingestampt moet worden? Zou dat onze 18-jarigen more willing maken om te stemmen. Als je al jong weet wat een gemeenteraad doet en waarom het belangrijk is om je volksvertegenwoordigers van dichtbij te halen moet je toch in ieder geval de intentie hebben om te stemmen?
#Maakt notitie “Na de verkiezingen contact opnemen met basisschool. Eens kijken wat en hoe er aandacht gegeven wordt aan de gemeentepolitiek. Beter nog, even langsgaan!’ 


Tiener
Natuurlijk krijg je tijdens dit onderwijs de stijve versie van politiek. De kaders. De basis. En dat leer je. Natuurlijk, je zult maar een plotseling SO (bestaat dat nog?) krijgen. Dus die kaders ken je. Maar de sjeu. Het smeuïge, het leuke en het attractieve, de meningen, jouw mening! Krijg je die ook mee? Misschien zou er een nederlandse politiek serie moeten starten. Borgen scoort enorm goed in Denemarken. Ook onder tieners. Als we 100 politieseries hebben dan moeten we toch ook iets kunnen geinigs kunnen schrijven over politiek. Jan Kooijman in de hoofdrol, Gigi Ravelli ernaast. Moet goed komen toch? (Tijdens het schrijven van deze blog hoor ik dat er zo'n serie is. Nog nooit! van gehoord. Kan dus nog niet echt het succes zijn dat we zoeken) Je maakt het overzichtelijk en dus inzichtelijk. ‘We snappen het en het is leuk!’
 Net iets ouder
Je bent tiener maar eigenlijk ook een beetje volwassen. Vorige week hadden we het Wat? Jongerendebat. Georganiseerd door stichting Jeugdwerk. Hier sprak ik  jongeren. Jeugd. Zeg maar, echt jonger dan dat ik ben. Na een gesprek met heel veel details zie ik een grote lijn. Ze zoeken een plek binnen de gemeente. En of hun dorp nu Nieuwerkerk, Moerkapelle, Moordrecht  of Zevenhuizen heet maakt niet uit. Ze hebben een eigen plaats in de gemeente. 

Die plaats moet ook voor hen gemaakt worden. Fysiek en mentaal moet er aandacht zijn voor die ‘gassies’. Juist door ze te betrekken bij de basis van hun gemeente zorg je dat ze zich er ook als volwassene thuis voelen. Dat ze zich in willen zetten voor hun straten. En vervolgens voor de plaatsjes voor hun kinderen.
 Ik geloof dat jongvolwassenen die zien dat plaatselijke politiek zich echt in kan zetten voor hun concrete belangen, een bankje of een overkapping, een park of een skatebaan, later ook gaan stemmen. Uiteindelijk zorgen ze er door te stemmen voor dat er iemand in die raad zit die zij vertrouwen. Iemand die weet dat er een bankje of een skatebaan nodig is. Iemand die ziet dat ze een plaats binnen de gemeente verdienen.

Dus, gassies, jeugd, jongeren, knullen, meiden…. Ga stemmen, het is jouw stem en die is wat waard!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten